پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

از تامین اجتماعی بدلیل انواع اهمال‌ها و فساد‌ها و تخلف‌های مسلم قابل اثبات در هر دادگاهی که بخواهند (قانون، اخلاق، انسانیت، شرع و ...) فقط یک پوسته باقی مانده است. کسی هم قصد ندارد صدای زور این سازمان مسئله دار بر روی کارگر و کارفرما را بشوند. انتصابات غیر دقیق در صدر و مدیریت میانی این سازمان، گوشت قربانی بنام شستا و منافع خیلی ها، زور ماده ۵۰ روز کارفرما و زمین گیر کردن خیلی از شرکت‌های کوچک و متوسط، بی قانونی در قطع استحقاق درمان کارگر بدلیل بستن یک ماه درمیان لیست‌های بیمه‌ای که کارفرما پولش را نداده، اخذ حدود ۴۰ درصد از هزینه دارو و درمان از کارگر و مواردی همانند، تنها بخشی از این رنج نامه میلیون نفری جماعت کارگر است. اما مطمئن باشید که برای کسی مهم نیست. تا شکایات حقوقی مستمر در سه حوزه احقاق موردی حقوق، ابطال دستور العمل‌های نادرست و رویه‌های اشتباه و در نهایت شکایت از مدیران ارشد این سازمان به اتهام اهمال، قصو و تقصیر، صورت نپذیرد، داستان همچنان ادامه دارد. سازمان تامین اجتماعی برای اصلاح شدن، سه راهکار بیشتر ندارد. یا تشدید نظارت‌های قانونی و مطالبه گری دولت (این راهکار بعید است که اجرایی شود، چرا که خود تشکیلات دولتی، بنوعی درمانده‌تر از این سازمان در خود هستند)، یا اصلاح درون سازمانی (این راهکار هم عبث می‌باد. چرا که سازمان دارای کم توجهی در شایسته سالاری مدیریت ارشد، کم توجه به برنامه محوری و عملکرد گرایی و در نهایت ضعف نظارت، چطور می‌خواهد خودش را اصلاح کند) و یا تشدید شکایات حقوقی که روند‌های چندگانه ان تشریح شد. داستان یک جمعه در بیمارستان میلاد را بخوانید، این داستان متاسفانه راستان خیلی از ما در حضورمان برای اخذ خدمات درمانی وابسته به بهره گیری از بیمه تامین اجتماعی است.

آیا بازنشستگانِ فردا وضعیت‌شان از مستمری‌بگیرانِ امروز بدتر خواهد بود؟ آیا تاخیر در پرداخت مستمری‌ها، خدمات درمانیِ آب رفته و امکانات رفاهیِ ناکارآمد، سرنوشتی‌ست که در انتظار دورانِ تقاعدِ کارگرانِ امروز است؟!چه عواملی تامین اجتماعی را به این روز انداخته که مجبور است برای پرداخت مستمری بازنشستگان از بانک رفاه «وام» بگیرد؟

۱۸۰ هزار میلیارد تومان که بماند، حتی ۸۰ هزار میلیارد تومانِ ادعایی وزیر کار و یا ۶۹ هزار میلیارد تومانی که خود برنامه و بودجه ادعا می‌کند، در بودجه سال بعد گنجانده نشد و عددی را که برای پرداخت بدهی‌های دولت به تامین اجتماعی در نظر گرفتند، بسیار کمتر از آن چیزی است که انتظار می‌رفت. اولین و مهم‌ترین مناقشه، بر سر میزان بدهی‌هاست؛ کارشناسان تامین اجتماعی معتقدند میزان بدهی دولت به تامین اجتماعی تا امروز به مرز ۱۸۰ هزار میلیارد تومان رسیده است؛ این درحالی‌ست که سازمان برنامه و بودجه در دی ماه سال جاری در توضیحاتی اعلام کرده است: "آخرین آمار ثبت شده در سامانه سما وزارت امور اقتصادی و دارایی بابت مطالبات حسابرسی شده سازمان تامین اجتماعی از دولت تا پایان سال ۱۳۹۶ حدود ۶۹ هزار میلیارد تومان است که بر این اساس، اعلام مطالبه ۱۸۰ هزار میلیارد تومانی سازمان تامین اجتماعی از دولت صحیح نمی‌باشد."

کاهش سطح کیفی خدمات درمانی، یکی از مصائبی‌ست که گریبانگیرِ بیمه‌شده‌های تامین اجتماعی شده‌است. بحران عمیقِ منابع- مصارف، تبعات ناگوارتری هم دارد که «تاخیر در پرداخت مستمری‌های بازنشستگان» یکی از آن هاست. اما ٱیا مدیریت جدید این سازمان و البته دولت، رویه‌های قبلی را اصلاح خواهند کرد؟